آیه ای از قرآن مجید در مورد روزه درای

البقرة:۱۸۳ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ (۱۸۳)

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، روزه بر شما نوشته و مقرر شده همان گونه كه بر كسانى كه پيش از شما بودند مقرر شد، شايد (روحتان نيرومند شود و از هواهاى نفسانى) پرهيز كنيد.

تقوا، به معناى خويشتن دارى از گناه است. بيشتر گناهان، از دو ريشه غضب و شهوت سرچشمه مى‏گيرند و روزه، جلوى تندى‏هاى اين دو غريزه را مى‏گيرد و لذا سبب كاهش فساد و افزايش تقواست. تفسیر نور، ج۱، ص: ۲۸۱

آثار و بركات روزه تقوا و خداترسى، در ظاهر و باطن، مهم‏ترين اثر روزه است. روزه، يگانه عبادت مخفى است. نماز، حج، جهاد، زكات و خمس را مردم مى‏بينند، امّا روزه ديدنى نيست. روزه، اراده انسان را تقويت مى‏كند. كسى كه يك ماه نان وآب وهمسر خود را كنار گذاشت، مى‏تواند نسبت به مال وناموس ديگران خود را كنترل كند. روزه، باعث تقويت عاطفه است. كسى كه يك ماه مزه‏ى گرسنگى را چشيد، درد آشنا مى‏شود ورنج گرسنگان را احساس ودرك مى‏كند. رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آلهفرمودند: روزه، نصف صبر است. روزه‏ى مردمان عادّى، همان خوددارى از نان و آب و همسر است، امّا در روزه خواص علاوه بر اجتناب از مفطرات، اجتناب از گناهان نيز لازم است، و روزه‏ى خاصّ‏الخاص علاوه بر اجتناب از مفطرات و پرهيز از گناهان، خالى بودن دل از غير خداست. روزه، انسان را شبيه فرشتگان مى‏كند، فرشتگانى كه از خوردن و آشاميدن و شهوت دورند. تفسیر نور، ج۱، ص: ۲۸۱

كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ .... لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ یعنی کسی که با نیت خالص روزه بگیرد باید امید داشته باشد که به تقوا و پرهیز و دوری از هر چیزی که به چسم و جان و روح و دین و ایمان و دنیا و آخرت ضرر میزند